Hoog in onherbergzaam Himalayagebied ligt op de Tibetaanse hoogvlakte een gebied zo groot als Drenthe: Upper Dolpo. Om er te komen moet er vanaf de hoofdstad Kathmandu twee keer gevlogen en daarna twaalf dagen gelopen worden, over passen van ruim 5000 meter. In dit volkomen geïsoleerde gebied wonen zo’n 15 duizend mensen onder middeleeuwse omstandigheden en volgens eeuwenoude Boeddhistische tradities. De schilderachtige dorpjes liggen tussen de 4000 en 4500 meter en het leven is er hard. De bevolking leeft op het bestaansminimum van hun kleine geïrrigeerde gerst veldjes en de mannen organiseren handelskaravanen t ussen Tibet en lagere gedeeltes van Nepal. Er is geen elektriciteit, stromend water, sanitaire voorzieningen en basale medische hulp. De door en door religieuze bevolking belijdt het Bön Boeddhisme en het is een matriarchale samenleving. Dit houdt in dat sommige vrouwen getrouwd zijn met meerdere broers. Mede door het ontbreken van basale voorzieningen dreigt er ontvolking van de streek. Een unieke cultuur dreigt verloren te gaan. De bevolking heeft zelf de volgende wensen geformuleerd. Zij willen:

• een sanitair centrum realis eren met douches, wc’s en vier medische ruimtes;
• elektriciteit opwekken door middel van een kleine waterkrachtcentrale.

De bevolking zelf zal met hulp van de overheid de helft van de kosten gaan dragen. De andere helft (ongeveer €50.000) zal opgebracht moeten worden door het project van Upper Dolpo, stichting Zuidwolde. De bewoners gaan zelf deze projecten realiseren en zelf zorg dragen voor continuïteit en onderhoud middels het innen van elektriciteitskosten. Op deze site vind je alle informatie over deze stichting, de acties en waar je kunt doneren!